مبانی نظری کلانشهرهای فردا: شهرهای سال

کلانشهرهای فردا: شهرهای سالم
در آینده ، شهرها جزء لاینفک سیستم اجتماعی خواهند بود: ساختار شهری و معماری موجب ارتقاء سلامت و رفاه ساکنان می شود.

رویکرد کلی سلامت که در جامعه امروز زندگی می شود ، چالش های جدیدی را برای شهرهای آینده به وجود می آورد. فرد امروز دیگر فقط نمی خواهد سالم باشد - به معنای "بیمار نیست" بلکه می خواهد متناسب و پر از انرژی زندگی باشد. این نیاز تأثیر ماندگاری بر فضای زندگی دارد. شهرهایی که ارزش زندگی در آنها را دارند ، دیگر فقط با یک زیرساخت کارآمد تعریف نمی شوند ، بلکه انگیزه و تحریک و همچنین آرامش و عقب نشینی را ارائه می دهند. در رقابت جهانی شهرها و مناطق برای ساکنان ، این عوامل به معیارهای مهم موفقیت تبدیل می شوند. شهر فردا از یک محیط خالص تأمین به مکانی تغییر می یابد که به طور فعال سلامت و رفاه را تحت تأثیر قرار می دهد: از شهر درمانی تا مراقبت از شهر.

قرن شهرها
پیش بینی ها برای خودشان صحبت می کنند: شهرها فضای زندگی آینده هستند. در آغاز قرن بیست و یکم ، بیش از 50 درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کردند. در سال 2050 ، سازمان ملل پیش بینی می کند که تقریبا 70 درصد از جمعیت جهان در یک محیط شهری زندگی می کنند.

کلانشهرهای ملل صنعتی با کشورهای در حال توسعه متفاوت است. در حالی که روند شهرنشینی در کشورهای غربی سرعت می بخشد ، شهرها در کشورهای سوم و کشورهای در حال ظهور به سرعت در کلانشهرهای میلیونی در حال رشد هستند - و بنابراین هنوز هم با چالش یک زیرساخت کارآمد روبرو هستند و شهرها در جهان غرب هرگز چنین سبز و سالم و سالم نبوده اند. تمیز مثل امروزبرای ایجاد مراقبت از طرف دیگر ، شهرهای جهان غرب ، بدون فشار عظیم برای رشد ، اکنون به طور فزاینده ای بر بهبود و نوسازی آنها از درون متمرکز شده اند: با "خروج" از صنعت و تولید ، تغییر از یک صنعتی به یک جامعه خدماتی و دانش بهبود یافته است. همچنین کیفیت زندگی در شهرها شهرهای جهان غرب هرگز به اندازه امروز سبز ، سالم و تمیز نبوده اند.

دیروز و امروز شهرها
نگاهی گذرا به گذشته در آغاز قرن نوزدهم نشان می دهد دودکش های سیگار کشیدن ، خیابان های کثیف ، شرایط بدبختی برای زندگی و سیستم فاضلاب پر بار - اگر اصلاً وجود داشته باشد. 50 سال پیش ، مردم منطقه روهر با هوای آلوده و رودخانه های مسموم جنگیدند. "چیزی سبز" ممکن است در باغ اختصاص یابد - اگر نه ابر غبار ذغال سنگ در حال سقوط بود. امروز منطقه روهر یک پیوند مهم منطقه ای سبز است که دارای پارک ها ، جنگل ها و شبکه متراکم از مسیر چرخه است.

اما این تصاویر گذشته است که تصویر شهرها را شکل می دهد. به عنوان مثال ، 68 درصد از پاسخ دهندگان با سؤال "بله" و "نه بله" موافق بودند "آیا فکر می کنید زندگی در شهر برای سلامتی شما در مقایسه با زندگی در کشور مضر است؟" و به نظر نمی رسد که این احساس فریب دهنده است. زیرا حتی اگر آلودگی سلامت ناشی از آلودگی کاهش یافته است: شهرهای امروز هنوز "کانون" بیماریهای مزمن هستند. چاقی و دیابت بر اهالی شهر و همچنین استرس و افسردگی فشار می آورد. شهرها برای پیشرفت اجتماعی اهمیت کاملی دارند. ریکی بوردت ، مدیر برنامه LSE شهرها ، گفت: "جوایز نوبل" در روستاها برنده نمی شوند. "

و رنسانس شهرها به وضوح نشان می دهد که با وجود همه فشارها ، تعداد بیشتری از مردم می خواهند در شهرها زندگی کنند. این امر باعث می شود کیفیت زندگی در شهرها با موفقیت و از نظر اقتصادی با ثبات بیشتر اهمیت یابد. اما چه عواملی نرم و پنهان وجود دارند که کیفیت زندگی را قابل اندازه گیری می کنند؟

کدام عواملی باعث شکل گیری شهر آینده خواهد شد؟
شرکت مشاوره مرکر هر ساله "بررسی کیفیت زندگی" را منتشر می کند. این مطالعه کیفیت زندگی چند صد شهر در سراسر جهان را اندازه گیری می کند. هنگ کنگ در این رده بندی به رتبه 70 رسیده است.با این حال ، کلانشهر در "رتبه بندی زیرساخت های شهر" در همان شرکت مشاوره ، مقام ششم را کسب کرده است که سالانه نیز منتشر می شود. از آنجا که سیستم های کارآمد شهری همیشه گواه کیفیت بالای زندگی نیستند.

این را می توان در نمونه هنگ کنگ مشاهده کرد ، شهری که اغلب الگویی برای برنامه ریزان شهر در نظر گرفته می شود. هنگ کنگ دارای یک شبکه حمل و نقل بسیار کارآمد است. 93 درصد از جمعیت از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند. به طور متوسط ​​، هر ساکن در یازده دقیقه به کار خود می رسد. هنگ کنگ مناطق تفریحی محلی کافی ، چشم انداز آموزشی عالی و مراقبت های پزشکی را در مجاورت فوری ارائه می دهد. آلودگی هوا نسبت به لس آنجلس کمتر است. بنابراین همه چیز فوق العاده خواهد بود اگر در چند حومه شهر که در آن میزان خودکشی و افسردگی 30 درصد بیشتر از لندن یا نیویورک نیست ، نباشد. دلایل این امر توسط ریکی بورد در کنفرانس شهرهای LSE در انزوای اجتماعی در هنگ کنگ 2011 ، تراکم شدید جمعیت و فضای زندگی بسیار اندک ذکر شده است. زندگی در هنگ کنگ یک عامل استرس است ، خصوصاً برای جمعیت در شرایط نامساعد زندگی. این امر به سادگی نمی تواند کیفیت زندگی در شهرها را داشته باشد. شهر فرانکفورت نشان می دهد که زیرساخت های خوب و کیفیت زندگی از یکدیگر متمایز نیستند. این رتبه هفتم در رتبه بندی کیفیت زندگی و رتبه دوم در رتبه بندی زیرساخت ها قرار دارد.

بنابراین چه چیزی یک شهر قابل زندگی آینده را تعیین می کند؟ چگونه می توان کیفیت زندگی را هنگامی رمزگشایی کرد که کارآیی و زیرساخت های خوب به تنهایی باعث نشاط و رضایت ساکنان نشود؟ مرسر از 39 استفاده می کند تا کیفیت زندگی را ارزیابی کند زیرساخت های خوب و کیفیت زندگی لزوماً منحصر به فرد نیستندشاخص ها در ده دسته ، مانند ثبات سیاسی ، حقوقی و اجتماعی ، چارچوب اقتصادی ، پیشنهادات آموزشی ، استانداردهای بهداشتی ، فرهنگی و اوقات فراغت ، پیشنهادات مصرفی و خدماتی ، وضعیت مسکن و عوامل محیطی. اما آیا این عوامل در آینده به اهمیت خود ادامه می دهند؟ و چگونه تقاضا برای کیفیت زندگی شکل آینده شهرهای ما را تغییر می دهد؟ همه اینها به مهمترین سؤال منتهی می شود: چگونه می خواهیم در آینده زندگی کنیم؟

شهرنشینی عصبی: تحقیقات مغزی و برنامه ریزی شهری
تفاوت بین ساکنان شهری و روستایی غالباً برانگیخته می شود: باسن کیهان در برابر حومه شهر ریخته شده. مطالعات PD دکتر نشان می دهد که فضای زندگی نه تنها بر رفتار و ظاهر بیرونی تأثیر می گذارد ، بلکه بر حالات روانی نیز تأثیر می گذارد. پزشکی. مزدا عدلی از کلینیک روانپزشکی و روان درمانی در شاریت برلین و از پروفسور آندریاس میر-لیندنبرگ از انستیتوی مرکزی سلامت روان در مانهایم. این دو دانشمند درباره تأثیر فضای ساخته شده بر روان و سطح استرس در شهرها تحقیق می کنند. در آینده ، این یافته ها امکان ایجاد فضاهای شهری را فراهم می کنند که در آن افراد احساس راحتی کنند و علاوه بر این باعث افزایش سطح استرس فرد نمی شوند. محققان این نوع برنامه ریزی شهری را نورو شهرنشینی می نامند. بنابراین به جای مبارزه مداوم با استرس در کلاس های یوگا ، محیط شهری باید در پردازش بهتر استرس سهیم باشد.

مطالعه پروفسور آندریاس میر-لیندنبرگ نشان می دهد که این سطح استرس بالاتر همچنین ساختار بدنی انسان را تغییر می دهد. در سال 2011 ، مایر-لیندنبرگ توانست نشان دهد که یک منطقه خاص مغز ، هسته بادام ، بین افرادی که در این شهر زندگی می کنند و بزرگ شده اند و افرادی که در مناطق روستایی زندگی می کنند ، تفاوت دارد. هسته بادام که به آن "آمیگدال" نیز گفته می شود ، یک ساختار مغز است که فعال سازی آن با ترس ارتباط دارد و همچنین در افسردگی و اختلالات اضطرابی نقش دارد. این نوعی حسگر خطر است. این منطقه از مغز در مقایسه با افرادی که در یک شهر کوچک یا یک کشور زندگی می کنند ، در بین ساکنان شهر به طور قابل توجهی فعال تر بود. "ما ارتباط مشخصی بین منطقه خاص مغز و اندازه محیط فعلی شهری پیدا کردیم." میر-لیندنبرگ گفت. فعالیت هسته بادام افراد تست شده با افزایش اندازه روستاها افزایش یافت.

خطرات و عوارض جانبی زندگی در شهر
پروفسور عدلی از برلین می گوید: "خطر اسکیزوفرنی برای ساکنان شهری دو برابر بیشتر از ساکنان روستایی است." "خطر ابتلا به افسردگی در حدود 1.4 برابر بسیار زیاد است." مطالعات دیگر همچنین نشان داده اند که خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی در سطح شهر 21 درصد بیشتر از کشور است. پس آیا شهرها شما را روانی و افسرده می کنند؟ عدلی این خطر بالاتر بیمار روانی را با سطح استرس بالاتر توجیه می کند. او این شکل از استرس را "استرس اجتماعی" می نامد ، ترکیبی از فضاهای هوشمندانه تنظیم شده شهری که معیار یک شهر سالم است.انزوای متراکم و اجتماعی این است: افراد زیادی در فضای کمی که هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. اما این برای فضاهای شهری چه معنی دارد؟

مناطق تفریحی شهری و کاشت ممکن است استرس فردی را کاهش دهد ، اما نه فشارهای اجتماعی در مناطق پرجمعیت. محقق الیزابت بارتون ، پژوهشکده بهداشت در دانشگاه وارویک ، در مطالعات خود در مورد خوشه تحقیق "بهزیستی در محیط های پایدار" (WISE) توضیح می دهد که به طور کلی چگالی ساختاری نیست که باعث افزایش بار استرس بلکه شکل چگالی شهری می شود. فضاهای شهری که پیکربندی شده اند و امکان تعامل اجتماعی بلکه عقب نشینی خصوصی را نیز دارند ، معیار برای شهر سالم فردا خواهند بود.

در مقابل استرس اجتماعی
خانه Moriyama در توکیو تنوع جدیدی از تنظیمات مختلف اتاق را به ساکنان خود ارائه می دهد: هر دو اتاق جلسه برای تعامل اجتماعی و عقب نشینی فردی. ساختار فضایی چند پایه آن که از ده ساختار جداگانه تشکیل شده است ، یک مرکز را تشکیل نمی دهد و خط مرزی را ترسیم نمی کند. سازنده در واقع فقط یک آپارتمان برای خود و واحد دیگری می خواست که اجاره کند. اما معمار ریو نیشیزاوا یک شهر مینیاتوری را برای او ساخت. این ساختمان دارای دو بخش مشترک ، آشپزخانه و حمام و اتاقهای خصوصی است. باغ خانه Moriyama مکعب های زندگی فردی را به هم وصل می کند. این پیوند فعال بین خانه ها و مؤلفه اصلی مفهوم زندگی مشترک است.

هر ساکن منطقه مشخصی دارد که برخلاف ساختمانهای جداگانه ، فرصت های بیشتری برای تعامل ایجاد می کند. زیرا فقط چند مورد استفاده از قبیل آشپزخانه ها و حمام ها مشخص شده است. نحوه استفاده از اتاقهای باقیمانده بسته به شرایط می توان تصمیم گرفت. این خانه در هر زمان فضای کافی برای سبک های مختلف زندگی و مراحل و فضای مناسب برای ادغام اجتماعی را در اختیار شما قرار می دهد

تعداد رو به رشد خانوارهای یک نفره ، که نسبت آن به ویژه در کلانشهرها در حال افزایش است ، با توجه به استرس اجتماعی مرتبط ، شهرها را به چالش می کشد ، همانطور که توسط پروفسور عدلی توضیح داده شده است ، با توجه به هزینه های بالای اجاره ، نیاز به واحدهای کوچک مسکونی افزایش می یابد. با این حال ، این بدان معنا نیست که فرد فضای کمتری را اشغال می کند. در عوض ، اشکال جدیدی از فضای زندگی و مشارکت در شهرهاپدیدار می شود و اشکال جدید زندگی و فضاهای مشترک در شهرها ایجاد می شودایجاد. فقدان فرصت برای توسعه در فضای زندگی شخصی خود در مناطق شهری و از طریق پیشنهادات خدماتی جبران می شود. اگر دفتر خانه بیش از حد غیر ارتباطی است ، یک میز را در فضای همکاری مشترک اجاره کنید . اگر می خواهید به شام ​​دعوت شوید اما فضای آن را ندارید ، یک آشپزخانه رزرو کنید.

استراتژی هایی مانند سهم بودن ، یعنی استفاده از منابع به جای جمع کردن از آنها ، بر نوع شناسی های جدید خانه و مفاهیم استفاده نیز تأثیر می گذارد. در ساختمان مرتفع ریکن یاماموتو ، آجیل آپارتمان ها تبدیل به میادین روستا و در نتیجه مکان هایی برای مبادله می شوند. در پروژه "آپارتمان یوکوهاما" ، شرکت معماری On Design چهار آپارتمان کوچک را به شکل مینی خانه ها در زیر یک سقف جمع می کند. فضای باز و بدون پشت بام در مرکز نیازی به استفاده دقیق ندارد. همچنین یک آشپزخانه ، زمین بازی ، محل کار ، باغ و منطقه استراحت برای همه است. حریم خصوصی و زندگی جامعه یک سوال یا یک سوال نیست ، اما می تواند به صورت جداگانه و روزانه دوباره طراحی شود. این بلوک های جدید ساختمانی در شهر نیز باعث می شود که کار در تراکم شهری کمتر استرس زا باشد و به همین دلیل قابل سکونت است.

شهرهای نقره ای
میانگین سن جمعیت در سالهای آینده افزایش می یابد. حتی در شهرها در نیویورک سنی ، سالمندانی که در خانه های یک نفره زندگی می کنند حتی در بین سریعترین گروه از افراد در حال رشد هستند. پیری جامعه بر ساختار شهری ، تحرک ، بخش خدمات و معماری تأثیر دارد.

ساختار شهرهای فردا باید با تحولات جمعیتی سازگار باشد. تیم های تحقیقاتی سالهاست که تلاش می کنند زندگی در سطح شهر را برای سالمندی آسان تر کنند. MIT AgeLab کت و شلوار که باعث می شود این امکان را به شبیه سازی قانون اساسی فیزیکی به عنوان قدرت، انعطاف پذیری و مهارت های حرکتی از یک فرد 75 ساله را توسعه داده است. با AGNES (Age Gain Now Empathy System) ، می توان طرح بهینه را برای کارهای روزمره و مکان های شهر بررسی کرد.

ایده های جدید شهر برای جامعه پیری
به ویژه در آلمان - دومین کشور قدیمی جهان بعد از ژاپن - زندگی روزمره به طرز چشمگیری تغییر خواهد کرد. طبق سناریوی اداره آمار آمریکای فدرال ، تعداد کل افراد بالای 55 سال در آلمان از 24.24 میلیون نفر در سال 2000 به 32.25 میلیون نفر در سال 2030 ، قبل از کاهش اندک به 31.48 میلیون نفر تا سال 2050 افزایش خواهد یافت (به با توجه به تعداد کمتری در سن پیشرفت می کنند). این پیامدهایی دارد: بیماریهای مرتبط با سن مانند زوال عقل آلزایمر منجر به نیاز فوری به مفاهیم زندگی جایگزین می شود. یافته های عصب شهری می تواند به ایجاد یک ساختار یکپارچه شهری کمک کندگروه سنی بالای 80 سال در تصویر بالینی زوال عقل نقش ویژه ای دارند ، زیرا زوال عقل به طور فزاینده در اینجا رخ می دهد. تعداد افراد 80 تا 84 ساله تقریباً از 1.47 میلیون نفر در سال 2000 به 4.04 میلیون نفر در سال 2050 یعنی سه برابر سریعترین گروه سنی تا سال 2050 به سه برابر خواهد رسید. تعداد بیماران مبتلا به زوال عقل به طرز چشمگیری افزایش خواهد یافت. شهرداری ها و شهرداری ها در حال حاضر تلاش می کنند با روش های مختلف با این موج آتی مقابله کنند. یافته های عصب شهری می تواند به ایجاد یک ساختار یکپارچه شهری کمک کند.

در مطالعات خود ، الیزابت بارتون از دانشگاه وارویک ، تأثیر دوره های جاده را بر روی منافع سالمندان مورد بررسی قرار داد: یک شبکه تحریف شده ، که در آن اتصالات T رخ می دهد ، به مبتلایان به زوال عقل کمک می کند تا بهترین راه خود را پیدا کنند ، در حالی که شبکه های سخت خیابان با تقاطع یکنواخت ، که در ایالات متحده استفاده می شوند شهرها معمول هستند و سیستم های جاده ای با بن بست ، همانطور که اغلب در سکونتگاه های حومه شهرها یافت می شوند ، منجر به بی نظمی می شوند. در صورت تحریف شبکه ، نقاط عطف افزایش می یابد ، محورهای دید کوتاه می شوند و دوباره و دوباره قطع می شوند. ویژگی های قابل توجه در تقاطعها به یادآوری مسیرها و مکانها کمک می کند. اما این شکل از راهنمایی و رانندگی نه تنها برای افراد مبتلا به زوال عقل مفید است ، بلکه کودکان نیز از این سیستم بهره مند می شوند. بنابراین در آینده در مورد ایجاد راه حل های جدید خواهد بود

ساکن شهر در حال حرکت است
فیلم انیمیشن WALL - E تصویری ناپایدار از انسانی را که متعهد به بی تحرکی است ، نقاشی می کند: افراد کاملاً چاق بر روی صندلی های تلویزیون براق از طریق محیطی که شبیه یک تفریحگاه تعطیلات است ، شناور می شوند. روبات ها از رفاه کامل مردم اطمینان می کنند. لازم نیست مردم نگران هر چیزی باشند ، فقط باید خود را راحت و سرگرم کنند. حتی وعده های غذایی به صورت مایع اداره می شوند: به صورت عملی برای رفتن یا در این حالت ، لیوان "به هوا" - که توسط روبات های دقیق سرو می شود.

زمان حال شروع به نمایش یک تحول مشابه می کند - با افزایش بسیج ، حجم بدن افراد افزایش یافته است. فقط توچال سفینه فضایی ما حومه است. ماشین ما را از A به B می برد ، چند متر آخر در خانه با آسانسور غلبه می کند. ذهنیت رو به رشد ، اسن را به یک فعالیت اتفاقی تبدیل کرده است که می تواند به طور مداوم انجام شود. در نتیجه ، ما بسیار بیشتر از حد ضروری می خوریم.

مفاهیمی برای ناراحتی سالم
مطالعه سال 2012 "سلامت بزرگسالان در آلمان" (DEGS) توسط موسسه رابرت کوش (RKI) روشن می کند: کل کل بزرگسالان دارای اضافه وزن در آلمان 67٪ برای آقایان و 53٪ برای زنان است. خبر خوب این است که کل سهم همان است که در اواخر دهه 1990 رخ داد. با این حال ، در این گروه تغییر به سمت کلاسهای با وزن بالاتر وجود دارد ، به همین دلیل امروزه چاقی شایع تر است. گرت منسینک ، متخصص RKI اظهار داشت: "نسبت افراد چاق به ویژه در بین مردان و زنان زیر 35 سال به طور نامتناسبی افزایش یافته است."

اجرای چالش جسمی به زندگی روزمره ، نقش اساسی در یک جامعه سالم دارد. "کالری بسوزانید - برق نیست" روی پوستر است ، قابلیت پیمایش "تبدیل به کلید واژه مهمی برای طراحی شهر فردا شدکه می توان در ساختمانهای عمومی شهر نیویورک یافت و باید تصمیم به صعود از پله ها به جای استفاده از آسانسور را ترغیب کرد. مایکل بلومبرگ ، شهردار کلانشهر ، به مطالعاتی اشاره می کند که نشان می دهد تقریباً دو سوم مردم نیویورک دارای اضافه وزن یا حتی چاق هستند. "پیاده روی" ، یعنی شهر با پیاده روی ، یک کلمه مهم برای طراحی شهر فردا می شود. رهنمودهای طراحی فعال بلومبرگ می خواهد ابزاری را در اختیار معماران و برنامه ریزان قرار دهد تا به آنها در پیکربندی یک شهر سبز و فعال کمک کند. اما اصطلاحات "سبز" و "فعال" برای برنامه ریزی شهری چیست؟ چگونه می توانید شکلی از راحتی روزمره را که در طول ده ها سال ایجاد شده است تغییر دهید و در آن حرکت در خارج از واحدهای ورزشی به سختی صورت می گیرد؟

طراحی جدید برای جابجایی فضاها
برای این منظور ، بنیاد رابرت وود جانسون پنج جنبه مهم طراحی را تعریف می کند ، که در کل باید فضاهای جذاب ایجاد کند. با نتیجه مطلوب که دوست دارید از طریق آنها - با پای پیاده یا با دوچرخه - حرکت کنید و همچنین دوست دارید در آنها باشید. جنبه ها شامل تصویرگری ، مرزهای فضایی ، مقیاس انسانی ، شفافیت و پیچیدگی است. یک مکان از کیفیت تصویر بالایی برخوردار است وقتی عناصر جسمی خاص و ترتیب آنها نیاز به توجه دارد ، احساسات را برمی انگیزد و جلوه ای ماندگار به جا می گذارد. مرزهای اتاق باعث ایجاد جهت گیری بصری می شود و بنابراین هدف اتاق را تعیین می کند. مثلاً مردم دوست دارند در باغها یا پارک های کوچک استراحت کنند ، در حالی که از میادین بزرگ در شهر اجتناب می کنند. شفافیت به درجه اشاره دارد

مهمترین جنبه در اینجا کلمه پیچیدگی است. پیچیدگی به معنای تنوع بصری یک مکان و محیط فیزیکی آن است. پارک های لاین در "سیب بزرگ" ترکیبی از این پنج جنبه های طراحی. راه آهن مرتفع سابق اکنون یک پارک خطی ، یک رفت و آمد مکرر متنوع و یک مکان پر جنب و جوش برای شهر است. اهالی شهر خوشحال هستند که از پله های بیشمار بالا می روند و آنها را در فعالیت های روزانه و برنامه های ورزشی خود گنجانیده اند. پس از رسیدن به صدر ، منظره ای بی نظیر از کلان شهر خواهید دید. رویدادهای بی شماری ، مکان را برای کسانی که مناسب جابجایی نیستند ، جذاب می کند.

تخمین زدن چقدر زمان برای پیاده روی از A تا B در نقشه های جاده های مشترک دشوار است. قبل از اینکه خیلی طولانی در جاده باشید ، بهتر است ماشین یا قطار را انتخاب کنید. بنابراین ، شهر اسپانیا پونتوودرا نقشه ای را ارائه می دهد که نه تنها فاصله بین دو مقصد را نشان می دهد ، بلکه زمان لازم برای پیاده روی را نیز نشان می دهد. در کپنهاگ ، دوچرخه یکی از مهمترین وسایل حمل و نقل است. این شهر برای اینکه به ایمنی ترافیک بیشتری به ساکنان دوچرخه سواری خود ارائه دهد ، در حال ساخت "بزرگراه های دوچرخه" است. این مسیرهای سریع عاری از ماشین های پارک شده یا حتی متحرک و فضای سبز جذاب است که محله های فردی را به یکدیگر وصل می کند.

فرقه دوچرخه و بازی های بهداشت شهری
اما وضعیت دو چرخ تنها در کپنهاگ تغییر نکرده است. در یک سال و نیم گذشته ، یک فرقه واقعی پیرامون خر رشد کرده است. مارک ها و انواع جدید دوچرخه در حال ایجاد هستند و صنعت لوازم جانبی شیک در حال رونق است. از آنجا که هنگام صحبت از دوچرخه سواری ، موارد زیر نیز صدق می کند: بازی های جدید تناسب اندام مبتنی بر موقعیت مکانی ، شهر را به عنوان یک پس زمینه عالی برایفردیت خود می توان با تجهیزات دوچرخه شیک مربوطه تأکید کرد (اطلاعات بیشتر در مورد روند "چرخه شیک" در روند بروزرسانی 10/12).

بازی های بهداشتی دیجیتال شهری انگیزه های بیشتری را نیز برای حرکت ارائه می دهد. گرایش به خود سنجش ، یعنی اندازه گیری عملکرد شخصی خود ، در سال های آینده شدت می یابد. اما رقابت با خود باعث نمی شود همه از مبل به داخل شهر بیایند. اینجاست که غریزه بازی به شما کمک می کند: بازی های جدید تناسب اندام مبتنی بر مکان ، شهر را به یک زمین بازی عالی تبدیل کرده و یک بازار جذاب برای صنعت بهداشت و تناسب اندام ارائه می دهد. در همین زمان ، این بازی ها داده هایی را نیز ارائه می دهند که مورد توجه ویژه آنها برای توسعه شهری است: مردم به خصوص دوست دارند کجا بمانند؟ از کدام اتاق ها اجتناب می شود؟ کجا ملاقات می کنید؟ تجزیه و تحلیل شهر با استفاده از داده های دیجیتال به برنامه ریزان شهر ، معماران و سرمایه گذاران کمک خواهد کرد تا در آینده برنامه ریزی و اجرای کنند.

مناظر جدید شهری
یک شهر فعال حاکی از عناصر و استراتژی های کاملاً جدید در طراحی شهری است. اقدامات فردی پیچیده در طولانی مدت دوام نخواهد داشت. زیرا یک شهر یک ساختار پیچیده است: یک معیار همیشه بر جنبه های دیگر تأثیر می گذارد. "شهر پیموده شده" و محله های جذاب زندگی تنها ساختمانهای فردی فردای شهرها هستند. فقط اضافه کردن ماهرانه و شبکه سازی اقدامات مختلف ، یک شهر سالم را به شهری تبدیل می کند که در آن زندگی کند. اشکال جدید مناظر شهری ، متشکل از طیف گسترده ای از فعالیت های اوقات فراغت ، فضای سبز مختلف و مناطق شهری مختلط ، مانند نوآوری های فنی و راه حل های جامع ساختمانی ، نقش اساسی دارند. محله های شهری که طیف گسترده ای از گزینه های مسکن را در مسافت های کوتاه ارائه می دهند ، پیشنهادهای جدید کار و اوقات فراغت را به همان اندازه سازگار می کند که شهر در مقابل طبیعتارائه خدمات و مناطق آرامش بخش ، سنگ بنایی است که محیط بهداشت شهری بر اساس آن بنا شده است.

مناظر جدید شهری با زحمت در زندگی روزمره انعطاف پذیر فردگرایان شهری بافته می شوند. "بیرون" و "سبز" یعنی مکانهایی در خارج از چهار دیوار ، پیشنهادات کاملاً جدیدی را ارائه می دهد. به دور از رمانتیسم تبدیل شده از طبیعت ظاهراً اصلی و پارک های دقیق ، در حال حاضر تنوع بسیار زیادی از فعالیت های تفریحی و فرصت های تفریحی وجود دارد که کار و اوقات فراغت را به همان اندازه شهر در مقابل طبیعت سازگار می کند. باغبانی شهری واحه های جدیدی از آرامش را در زمین های سقوط و سقف های قبلی ایجاد می کند. با این وجود ، باغهای شهری نه تنها فضاهای تفریحی هستند بلکه هنگام کاهش استرس اجتماعی و ارتباط با همسایگی ، اهمیت بیشتری پیدا می کنند: آنها در یک منطقه شهری با ثبات اجتماعی نقش بسزایی دارند.

باغبانی سرپوشیده و سواحل شهری
باغ های داخلی جایگزین کمبود باغ های شهری خواهد شد. روند باغبانی داخلی به سرعت در حال گسترش است و به طور فزاینده ای سیستم های هوشمند حتی اجازه می دهند تا سبزیجات در چهار دیواره خود پرورش پیدا کنند (جزئیات جامع در مورد روند باغبانی داخل ساختمان در Trend Update 06/12). ادغام طبیعت و زندگی یک روند مهم در معماری است. "عمودی باغ خانه" در توکیو جای دو آپارتمان. انتقال بین داخل و خارج سیال است. مناطق سبز فضای زندگی را تعیین می کنند ، پرده ها در صورت لزوم تزیینات چوب را از خیابان جدا می کنند.

اما هر سبزی برای سلامتی مفید نیست. در جامعه ای که بخش اعظم آن از آلرژی رنج می برد ، برخی از فضای سبز می توانند کیفیت زندگی را کاهش دهند. توماس لئو اوگرن ، هنرمند باغبانی و پیشگام سبز سازی بدون آلرژی ، در کتاب خود "باغداری بدون آلرژی" توضیح می دهد که چگونه یک درخت منفرد و آلرژی بسیار منفی می تواند بر کیفیت هوا تأثیر بگذارد. اوگن می خواهد آگاهی از سبزیجات بدون آلرژی را در شهرها افزایش دهد. از آنجا که پوشش گیاهی سرسبز به طور فزاینده ای با معماری شهری در ارتباط است ، این آگاهی در آینده اساسی خواهد بود. علاوه بر سبز شهری ، نیاز به "رنگ آبی شهری" نیز در حال افزایش است: صنعت رو به زوال ، فناوری های نوآورانه و یک تصویر طبیعت تغییر یافته به شهرداری های مدرن این فرصت را می دهد تا فاکتور آب را به روشی کاملاً جدید بازی کنند. سواحل شهری شهری احساس تعطیلات 24 ساعته فوری را به شما ارائه می دهند. استخرها حمام سرگرمی را ارائه می دهند اما برای استفاده روزمره بسیار مناسب نیستند. کیسه خود را بسته بندی کنید ، آب کلر را بپردازید - به عنوان مثال به حمام بندر کپنهاگ به همه این موارد نیاز ندارید. در آنجا ، درست بعد از یک تور خرید ، می توانید در وسط شهر درون آب خنک شوید (روند "آبهای شهری" با جزئیات به روز شده در ترند 06/12).

فضاهای ترکیبی: همزیستی طبیعت و فناوری
توسعه محیط بهداشت شهری شامل دو استراتژی است که سیستم پیچیده شهر را تغییر می دهد. از یک طرف ، تحول حساس ساختار شهری موجود از طریق اجرای بلوک های جدید ساختمانی شهری و نوآوری های فنی. اینجاست که فرصت های جدید بازار برای صنعت ساخت و ساز باز می شود. یک کار مهم در اینجا بهبود اوضاع شهری خواهد بود. در ماه های تابستان ، شهرها به بیابان های بتونی داغ تبدیل می شوند که پوشش کف و نمای آن گرما را ذخیره می کند. راهروهای تهویه غالباً از بین رفته اند ، به طوری که تقریباً در شب خنک نمی شود انتظار داشت. در جامعه پیری که غالباً نمی تواند به خوبی به افراط و اقلیم پاسخ دهد ، راه حل های هوشمندانه تری لازم است.

محققان روسازی "خنک کننده"لارنس برکلی ، آزمایشگاه درجه حرارت و دمای هوا را بهبود می بخشدبررسی تأثیر سطوح جاده ای رنگی بر توسعه گرمای یک شهر. گفته می شود سطوح جدید 30 تا 50 درصد از انرژی خورشیدی را ساطع می کنند. برای مقایسه: آسفالت معمولی تنها پنج درصد از این انرژی را آزاد می کند. با پوشش های جدید ، جاده ها تا 4.5 درجه سانتیگراد سردتر می شوند. اگر بیش از یک سوم خیابان ها با این سطوح "خنک کننده" پوشانده شده باشند ، این امر نه تنها باعث کاهش درجه حرارت متوسط ​​در شهر بلکه کیفیت هوا نیز می شود. به خصوص هنگامی که پوشش ها را با پوشش گیاهی ترکیب می کنید.

نه تنها پوشش گیاهی افقی در اینجا نقش مهمی ایفا می کند ، بلکه به صورت عمودی نیز نقش دارد. نمای سبز ، همانطور که توسط گیاه شناس و هنرمند باغ پاتریک بلان توسعه یافته است ، نمایهای چند منظوره واقعی هستند: آنها آلاینده ها را از هوا فیلتر می کنند ، رطوبت و گرما را تحت تأثیر قرار می دهند و در عین حال استرس را کاهش می دهند.

نوع شناسی معماری جدید
با تغییر تدریجی فضاهای شهری از طریق بسیاری از ایده های مختلف خلاق ، نوع شناسی های جدید معماری پدید می آیند که به نیازهای متغیر ساکنان شهر پاسخ می دهند. این ساختمانها هیبریدهای هوشمندی از مناظرمختلف و طبیعت هستند که درکاربریهای فنی و طبیعی جدید با هم ادغام می شوندو جنبه های مختلف شهر سالم را با فناوریهای نوآورانه ترکیب می کنند. با این حال ، تمرکز بر عملکرد فناوری نیست ، بلکه بر مزیت اضافی ساکنان است. شرکت معماری دانمارکی BIG تحت این فرضیه توسعه یافتیک نوع شناسی جدید برای کارخانه های زباله سوز طراحی شما فقط یک ساختمان ساختمانی در زنجیره دفع زباله کپنهاگ نیست بلکه یک مکان تفریحی جدید است: یک شیب اسکی. شکل ساختمان با منظره ای از پایتخت دانمارک نزول گسترده ای را ارائه می دهد. به جای اینکه انرژی به وجود آمده در اثر احتراق در جو ایجاد شود ، برای خنک کردن دامنه ها استفاده می شود.

"باغ های خلیج" در سنگاپور مفهوم ترکیبی مشابه است. درختان فولادی مصنوعی و چند منظوره تنظیم آب و هوا گلخانه ها در باغ گیاه شناسی را تنظیم می کنند. در عین حال ، این درختان علمی تخیلی کاشته شده و به عنوان سکوهای دیدنی خارق العاده به کار می روند. چشم انداز و طبیعت در اینجا با رویکرد جدیدی از تکنیک طبیعت مصنوعی ادغام می شوند و درک کلی از شهر "فضای اقلیمی" را تغییر می دهند. معماران فرانسوی SOA فکر می کند که روند اتفاقات گارد شهری و آن را افزایش می به یک سطح جدید: در پروژه "لا تور Vivante"، یک نوع از فوق العاده ساخت ترکیبی، ترکیب کشاورزی شهری، مسکن، اوقات فراغت و کار در یک بلند، که در یک سیستم تأمین و انرژی کافی است.

روند تحول تازه آغاز شده است
این نمونه ها به زبان شهری جدید ، عملی و در عین حال حسی صحبت می کنند. نوع شناسی های نوآورانه ساختمان نمادی از درک جدید از شهر است: شهری که علی رغم تراکم بالای اجتماعی ، زندگی سالم و شهری پر از کیفیت زندگی را قادر و ترویج می کند. شهری که به طور فعال توسط ساکنان آن طراحی و انیمیشن شده است. تحقیقات در مورد رابطه بین سلامت و محیط زیست در آینده به تفصیل بیشتری انجام خواهد شد. دانش به دست آمده بازارهای جدید و مهیج را برای صنعت ساخت و ساز و همچنین برای شهرها و بازار مراقبت های بهداشتی ارائه می دهد. زیرا حتی اگر تحولات مربوط به یک فضای بهداشتی شهری در کشورهای صنعتی فقط غرایز نخستین آنها را نشان دهد - در آینده ای قابل پیش بینی بزرگ های کشورهای در حال ظهور و جهان سوم نیز این روند تحول را آغاز می کنند.